دو ماده ای که بطور رایج در سفید کردن دندان استفاده می شوند موادی هستند که سال هاست به عنوان دهانشویه استفاده می شوند. این مواد مورد تأیید جوامع دندانپزشکی می باشد. ولی مصرف آن ها، گاهاً ممکن است عوارضی چون حساسیت به دارو و یا حساس شدن دندان ها را به دنبال داشته باشد.

برخی از ضایعات و نواقص دندانی مثل بد ساخته شدن مینا و عاج به آن جواب نمی دهند. این ضایعات نیاز به درمان های تکمیلی مثل لامینیت دارند. دندان هایی که بسیار حساس می باشند نیز کاندید خوبی برای این درمان نمی باشند. در زنان باردار و شیرده نیز توصیه نمی گردند. از نظر نوع رنگ دندان هایی که رنگشان در گزوه زرد و نارنجی و قهوه ای است ، به درمان بهتر پاسخ می دهند. دندان هایی که رنگ زمینه ای آن ها خاکستری یا آبی است در برابر درمان مقاومت دارند. این نوع دندان ها نیاز به درمان های تکمیلی مثل لامینیت و روکش های چینی دارند.

استفاده از مواد سفید کننده دندان بدون نظر و تجویز دندانپزشک توصیه نمی گردد. ترکیب شیمیایی و درصد مواد متشکله فعال آن ها متفاوت است. برای هر بیماری نحوه مصرف و مقدار مواد مورد نیاز فرق می کند.